Werken bij een poppodium tijdens corona: wat nu?

Na het Lowlands weekend (16, 17 en 18 augustus) trok ik in in een huis aan De Ruyterstraat te Nijmegen. Het huis beviel me prima en de wijk ‘Bottendaal’ was blijkbaar een begrip onder studenten. Heerlijk rustig, maar toch gezellig. En niet geheel onbelangrijk: het huis was slechts 5 minuten lopen verwijderd van één van dé popzalen van Nederland: Doornroosje. Dit klinkt misschien vreemd, maar vanaf het moment dat ik een huisgenoot hoorde over ‘Doornroosje’ wilde ik er meer van weten.

 “Muziek zit mij in het bloed. Dat daar tijdens een sollicitatie naar werd gevraagd vond ik fantastisch.”

Tappen

Een krappe maand later (na wat mails en telefoontjes aan de hand van een vacature bij Doornroosje waar ik écht héél graag wilde werken) mocht ik op sollicitatiegesprek komen. Ik voelde me gelijk op mijn gemak. Ik had nooit eerder de vraag gekregen welke muziek ik leuk vond, en dat daar hier wel naar gevraagd werd vond ik erg fijn. Muziek zit mij – met mijn platenverzameling, muziek-gerelateerde tattoos en festivalverslaving – in het bloed en werken in een popzaal sprak me dan ook erg aan. Een week later hoorde ik dat ik was aangenomen en sprong ik een gat in de lucht. Ik mocht werken bij het ‘Roosje’ horecateam, wat cool! Goed, bier tappen had ik nog nooit gedaan, maar dat zou vast niet zo moeilijk zijn. En jassen ophangen in een garderobe zou me ook wel lukken. Dus ik had er zin in!

5 maanden

Ik ging vliegend van start. Ik pakte elke dienst die ik maar kon en genoot van elke minuut. Het team was leuk, de bezoekers waren top en ik voelde me direct geaccepteerd en op mijn plek. Ik wist toen alleen nog niet, want ik nu wel weet. Namelijk dat het maar van korte duur zou zijn; 5 maanden. 5 maanden heb ik kunnen genieten van het werk en vooral van de mensen. Toen sloeg de coronacrisis toe en mocht ik als student journalistiek niet meer naar mijn hogeschool toe, en als werknemer van Roosje niet meer werken. Ik was in één klap alles kwijt waar ik zo passievol mee bezig was.

“Het uitzendbureau vertelde mij dat ik vanwege mijn contract niet doorbetaald kon worden. Maar vanwege mijn studie kon ik wel op een andere manier aan het werk.”

Ik zat best wel in de put, tot ik de stoute schoenen aantrok en het uitzendbureau van Doornroosje opbelde. PP Personeelsdiensten had wel wat werk voor me in de productie, maar dankzij mijn studie had eigenaar Peter Paul ook een ander voorstel voor mij. Ik mocht artikelen gaan schrijven over mijn collega’s, het uitzendbureau en het management van Roosje. Een drieluik aan artikelen waar ik wat geld mee kon verdienen, zelf naamsbekendheid mee kon creëren én ook nog aan mijn studiepunten kon komen. En dat kwam heel goed uit, want met mijn flex-contract zonder uren garantie zat ik ook zonder inkomen.

Hoe nu verder?

De aanstaande paar weken ga jij de mensen zien achter Doornroosje. Van de mensen die het bier tappen tot de managers, en van de managers naar het uitzendbureau; iedereen krijgt een kans om zijn stem te laten horen over Roosje, het werk en zichzelf.

Jeffrey Hage
Journalist, muziek- en festivalliefhebber pur sang. Barmedewerker bij Doornroosje in de weekenden. Scherpe interviewer en reportage-afnemer op de doordeweekse dagen.

Jeffrey Hage
De Ruyterstraat 207
6512 GD Nijmegen
Mail: jeffreyhage@outlook.com
Site: https://www.interlacemedia.net 
Mob: + 31 6 55 79 39 31